گوناگونی ژنتیکی ایزوله‌های بالینی سالمونلا انتریکا سرووار تیفی‌موریوم

  چکیده   اهداف: باکتری­های سالمونلا از مهم­ترین عوامل ایجاد­کننده گاستروانتریت در انسان هستند. سالمونلا تیفی‌موریوم علاوه‌بر انسان، میزبان­های زیادی داشته و امکان شیوع آن در جامعه بالاست. این مطالعه با هدف ارزیابی گوناگونی ریبوتایپی ایزوله­های بالینی سالمونلا انتریکا، سرووار تیفی‌موریوم جداشده از برخی بیمارستان­های تهران انجام شد.   روش‌ها: این پژوهش توصیفی در یک دوره زمانی سه­ساله از سال 1386 تا 1389 انجام شد. نمونه­های بالینی بیماران مشکوک به عفونت با سالمونلا مراجعه­کننده به تعدادی از بیمارستان­های تهران بررسی شدند. پس از تشخیص در محیط­های کشت انتخابی و استفاده از روش­های استاندارد سرولوژیک و باکتریولوژیک، DNA سویه­ها به­روش فنل- کلروفرم استخراج شد و گوناگونی ژنتیکی ایزوله­های بالینی سالمونلا انتریکا سرووار تیفی‌موریوم به کمک روش ریبوتایپینگ ارزیابی شد.   یافته‌ها: الگوی باندی در تمامی ایزوله­ها دارای اندازه­ای بین 4/1 و 8/16 کیلوباز بود. بر پایه گوناگونی نواحی ژنومی ریبوزومی، ایزوله­های سروتایپ تیفی‌موریوم در 7 دسته تقسیم شدند. بیشترین تعداد سویه‌ها (5 مورد) در دسته 2b قرار داشت. سه ایزوله این سروتایپ در دسته 6b ، و مابقی هرکدام به تعداد 1 ایزوله در سایر دسته­ها قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: سویه­های در گردش سالمونلا انتریکا سروتایپ تیفی‌موریوم در بیمارستان­های مورد مطالعه در تهران، صرفاً متعلق به یک ریبوتایپ خاص نیستند و از گوناگونی ریبوتایپی برخوردارند، ولی برای قضاوت دقیق‌تر در مورد وجود کلون‌های محدود یا گسترده و ارتباط میان سویه‌های این سروتایپ لازم است سایر روش‌های تایپینگ مولکولی مورد استفاده قرارگیرند.